kabak tadı vermek bahasına devam ediyorum.
bahtiyarım ki tahinpekmez cemaati ciddi manada felsefe yapmaktadır.
ve yine bahtiyarım ki cemaat felsefenin en problemli, en zor, en 'aşkın ( =müteal = trencendent)' branşına dair tefekkür ve muhabbette hakiki manada iştahlıdır, potansiyellidir, kaabiliyetlidir, ehliyetlidir..
ben bahtiyar olmayayım da kimler olsun efendim?
lakin zakir kulunuz, bendeniz, ferd-i hakir-i fakir-i taliban-ı hakikat tam şu sıra bu çetrefilli sahaya, bu engin ummana, bu derin aleme tafsilatlı olarak giremiyecektir efendim, lütfen affediniz.
inşallah uygun bir zamanda; kuvvetle muhtemeldir ki pek de uzak olmayan istikbalde bir gece yarısı sonrası, bir güneşi karşılama seansı sırası bu hususlara dair olduğu zehabına kapılabileceğim kimi kıymetsiz, sıradan, hakir, zavallı satırlarımı sizlerin huzuruna, yani 'ateş hattı'na fırlatacağım efendim.
bu bakımdan, yani, bu serinin ilk 2 yazısına girilen yorumlardan metafizik, ontololji ve epistomoloji dairesinden olanları daha sonra cevaplandırabilecek olduğum keyfiyetinden dolayı, şimdi ilk yazıma sadece ve yalnızca pragmatik, opottünist ve pratik zaviyelerden aklımca ve 'kabım(Hz. Mevlana'nın 'kab' metaforu hatırlansın lütfen)'ca bazı yeni açılımlar getirmeye teşebbüs edeceğim muhterem karim.
1 - yanlış saat asla ve kata doğru zamanı gösteremez.
2 - durmuş saatin günde 2 kere doğru zamanı göstermesinin pratik manası, faydası yoktur ( bu iddia ( önerme = argüman = ifade = cümle = tümce = kaziye = set = grup = küme ilanihaye....) '0', boş cümle, invalid statement (proportion), gayr-ı mantıki kaziye, geçersiz önermedir demektir).
3 - Allah aşkına söyler misiniz kuzum, kim şunları yapar:
yanınıza biri zamanı doğru gösteren, diğeri ise durmuş olan iki saat alıyorsunuz. onların karşısına geçiyorsunuz ve izlemeye başlıyorsunuz. bu izlemeniz için şayet şanslıysanız yalnızca birkaç saniye, değilseniz neredeyse 12 saat (aslında 12 saatten birkaç saniye eksik) bekliyorsunuz. bekleme süresinin birkaç saniye ile 12 saatten birkaç saniye eksik oluşu arasındaki entervalde yayılması şundandır: diyelim ki mezkur izleme operasyonuna saat 15.43.09'da başladınız. durmuş olan saat de 15.43.11'e işaret ediyor olsun. izlemeye başladıktan 2 saniye sonra siz 'ahha, işte durmuş saat tam da doğru zamanı gösterdi!' diyebilecek durumdasınızdır.
öte yandan, mutlak manada algı temelli idrak esasına (sensüalizm, experimentalisme, deneycilik) müstenit iseniz; yani idealizmin, rasyonalizmin en zayıf motivlerinin, en önemsiz tezahürlerine dahi düşünce, tasavvur ve tefekkür aleminizde yer vermek istemiyorsanız, o takdirde saatleri gözleme operasyonunuzun süresi birkaç saniye ile 24 saatten birkaç saniye azı arasında salınan bir entervale yayılmış demektir.
saatleri gözleme ameliyesinin süresini bir önceki paragrafta paylaştığıma nisbetle yaklaşık olarak 12 saat arttıran yukarıdaki son akıl yürütmemin açılmaya muhtaç görülmeyeceğini umarak nihai hüküm kısmına (final conclusion) geliyorum efendim.
evet, sorum bakidir (ve hiç kuşku yok ki Hüvel Baki!) ve şudur:
kim yukarıda tasvire uğraştığım prosesi çalıştırır, lütfen söyler misniz?
lütfen söyler misiniz, kim tarif için debelendiğim bu 'deli güllabicisi' operasyonu yapmanın pratik faydasına inanır da becerir bütün bunları?!?
öyleyse, pratik, pragmatik ve oportünist zaviyelerden, durmuş bir saatin günde 2 kere doğru zamanı göstermesi manalı değildir.
öyleyse muterem karim, durmuş bir saat asla ve kat'a doğru zamanı göstermez, gösteremez.
(fevkalade ehemmiyetli hamiş: klavyesinin başında cevap için yanıp tutuşanları uyarıyorum; bu bahisteki nihai hükmümü hangi kondisyonlar altında verdiğimi gözden sarf-ı nazar edersiniz doğru hüküm veremezsiniz.)
bahtiyarım ki tahinpekmez cemaati ciddi manada felsefe yapmaktadır.
ve yine bahtiyarım ki cemaat felsefenin en problemli, en zor, en 'aşkın ( =müteal = trencendent)' branşına dair tefekkür ve muhabbette hakiki manada iştahlıdır, potansiyellidir, kaabiliyetlidir, ehliyetlidir..
ben bahtiyar olmayayım da kimler olsun efendim?
lakin zakir kulunuz, bendeniz, ferd-i hakir-i fakir-i taliban-ı hakikat tam şu sıra bu çetrefilli sahaya, bu engin ummana, bu derin aleme tafsilatlı olarak giremiyecektir efendim, lütfen affediniz.
inşallah uygun bir zamanda; kuvvetle muhtemeldir ki pek de uzak olmayan istikbalde bir gece yarısı sonrası, bir güneşi karşılama seansı sırası bu hususlara dair olduğu zehabına kapılabileceğim kimi kıymetsiz, sıradan, hakir, zavallı satırlarımı sizlerin huzuruna, yani 'ateş hattı'na fırlatacağım efendim.
bu bakımdan, yani, bu serinin ilk 2 yazısına girilen yorumlardan metafizik, ontololji ve epistomoloji dairesinden olanları daha sonra cevaplandırabilecek olduğum keyfiyetinden dolayı, şimdi ilk yazıma sadece ve yalnızca pragmatik, opottünist ve pratik zaviyelerden aklımca ve 'kabım(Hz. Mevlana'nın 'kab' metaforu hatırlansın lütfen)'ca bazı yeni açılımlar getirmeye teşebbüs edeceğim muhterem karim.
1 - yanlış saat asla ve kata doğru zamanı gösteremez.
2 - durmuş saatin günde 2 kere doğru zamanı göstermesinin pratik manası, faydası yoktur ( bu iddia ( önerme = argüman = ifade = cümle = tümce = kaziye = set = grup = küme ilanihaye....) '0', boş cümle, invalid statement (proportion), gayr-ı mantıki kaziye, geçersiz önermedir demektir).
3 - Allah aşkına söyler misiniz kuzum, kim şunları yapar:
yanınıza biri zamanı doğru gösteren, diğeri ise durmuş olan iki saat alıyorsunuz. onların karşısına geçiyorsunuz ve izlemeye başlıyorsunuz. bu izlemeniz için şayet şanslıysanız yalnızca birkaç saniye, değilseniz neredeyse 12 saat (aslında 12 saatten birkaç saniye eksik) bekliyorsunuz. bekleme süresinin birkaç saniye ile 12 saatten birkaç saniye eksik oluşu arasındaki entervalde yayılması şundandır: diyelim ki mezkur izleme operasyonuna saat 15.43.09'da başladınız. durmuş olan saat de 15.43.11'e işaret ediyor olsun. izlemeye başladıktan 2 saniye sonra siz 'ahha, işte durmuş saat tam da doğru zamanı gösterdi!' diyebilecek durumdasınızdır.
öte yandan, mutlak manada algı temelli idrak esasına (sensüalizm, experimentalisme, deneycilik) müstenit iseniz; yani idealizmin, rasyonalizmin en zayıf motivlerinin, en önemsiz tezahürlerine dahi düşünce, tasavvur ve tefekkür aleminizde yer vermek istemiyorsanız, o takdirde saatleri gözleme operasyonunuzun süresi birkaç saniye ile 24 saatten birkaç saniye azı arasında salınan bir entervale yayılmış demektir.
saatleri gözleme ameliyesinin süresini bir önceki paragrafta paylaştığıma nisbetle yaklaşık olarak 12 saat arttıran yukarıdaki son akıl yürütmemin açılmaya muhtaç görülmeyeceğini umarak nihai hüküm kısmına (final conclusion) geliyorum efendim.
evet, sorum bakidir (ve hiç kuşku yok ki Hüvel Baki!) ve şudur:
kim yukarıda tasvire uğraştığım prosesi çalıştırır, lütfen söyler misniz?
lütfen söyler misiniz, kim tarif için debelendiğim bu 'deli güllabicisi' operasyonu yapmanın pratik faydasına inanır da becerir bütün bunları?!?
öyleyse, pratik, pragmatik ve oportünist zaviyelerden, durmuş bir saatin günde 2 kere doğru zamanı göstermesi manalı değildir.
öyleyse muterem karim, durmuş bir saat asla ve kat'a doğru zamanı göstermez, gösteremez.
(fevkalade ehemmiyetli hamiş: klavyesinin başında cevap için yanıp tutuşanları uyarıyorum; bu bahisteki nihai hükmümü hangi kondisyonlar altında verdiğimi gözden sarf-ı nazar edersiniz doğru hüküm veremezsiniz.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder