Saklı Su

‘Rûz'igârın ve inkârın icabıdır olan ve biten' 

diyen kadîm bir metnin iddiasıdır: ‘Yasaklı us, 

saklı suda saklıdır; Yâ heves, saklı suda 

saklıdır yasaklı us!’ 

Pusu.

Kıblesini gayb’etmiş bir lâle, 'sevap anahtarım

nerede?' dediğinde panikle, bil ki cevap, sepya

kıvamında bir murassa suskudur, sin. Öylece

paylaştır külfeti ve ikrar et: ya saklar suyu 

rahminde; Ey hevâ, kumpas kurar ya da us!

Bu.

Lâkin abartma, ölmeye yatan İbrahim’dir ve 

erguvân. Seyir halinde undergraund bir kadife,

belki mütekaid bir Elif; hatta, bir şimendifer neferi 

meselâ ve bir de işte dilrubâ; hepsi bu.

Su.

'Ehemmiyetsizse şayet puslu bir nefes meyanındaki

o Tavus ve o Zebercet; sükût o vakit!' der us ‘sükût!’

Sus.

Engin bir semâ - ki, başıbozuk kipindedir daima - ve o

zâyî mânâ, Mîm; çocuk çığlıklarıyla paslı eklemlerde saklıdır.

Pus.

Sual sorsa 'hakikat ve sır hangi kutlu kaynaktan 

beslenir?', 'karıncaların memeleriyle…’ der bir âmâ 

usta, ‘terliksi hayvanların tatlı terinden, deriden içre giden katlı yerinden'. Mütemadi inkâr için kostaklanan 

sözde susta ve mühtedinin cümlesi; ve, elbet us’tadır 

henüz yazılmamış o muhayyer yazılım tecrübesi. Ve 

'payidar olsun ve manidar!’ diye haykırışın tercümesi 

‘o da suçlu, o da, hepsi, evet, masumların hepsi; 

us da!’ deyişin ez-cümlesi.

Usta.

O kadîm yazıcılar ‘pusu bu su, sus pus usta’ dedikçe, soru 

verir mevcudat: ‘Ya-saklı us?' Memnudur o ve memnun ve 

mubassır; sanki bir muamma makamında yazılıdır. Yasaklı us, saklı suda saklıdır, saklı us’da saklıdır yasaklı su! Berhava öyle ise cümlesi ve bi-heva bir usta işte orada, saklı suda pusuda!

Haklıdır.