Üzmeyin Dede'yi; bırakın, 40 yıldır yaptığı gibi, Beyazıt Meydanı'ndaki o tarihi Çınaraltı'nda yazdığı kitaplarını satsın; bırakın yüzük, eski para, kullanılmış objeler falan satsın. O Beyazıt Meydanı'nın zenginliklerindendir; Çınaraltı'nn renklerindendir; İstanbul'un kıymetlerindendir.
Ellemeyin lütfen Dede'yi. Bilin ki, onun yüzü asıldığında, meydandaki güvercinler de üzülür; onun içi acıdı mı çevre esnafının beslediği sokak hayvanları da üzülür; onun gözleri nemlendiğinde sadece yerliler değil, turistler de üzülür, o 'aahhhh!' etti mi, 'ahlar' da üzülür.
Üzmeyin Dede'yi, olmaz mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder