Şiirin sentaksa ve üslûba dair vezin, kafiye ve edebi sanatlar gibi verili, konvansiyonel, geleneksel imkânlarını toptan inkâr eden; insanlığın bu en eski edebi sanat dilinin içeriğini, semantiğini ise poetikasını konu ettiği alabildiğine sıradan, gündelik, harcıalem konularla basite derceden Orhan Veli Kanık öleli 66 yıl oldu.
Dile getirdiğim bu nedenler yüzünden Orhan Veli Türk Şiirini demokratize eden edip olarak anılır. Onun şiiri (sosyolojik olarak mezkûr mevzuyu kuşatmaya, tarife, tahlile ve tasvire ehil olması bakımından tercih etiğim tanımla) sokaktaki insana, sıradan okura (genelde sıcak bakmamama karşın, buraya 'cuk' diye oturduğunu düşündüğüm deyişle) gerçekten 'dokunan', bahse konu kesimleri yakalayan mahiyettedir.
Şiirimizin bu önemli şairini, bu devrimci ozanı ölüm yıl dönümü vesilesiyle rahmetle, hürmetle, muhabbetle, minnetle ve özlemle anıyorum.
Onu, üçünü yukarıda paylaştığım ve çoğu Türkiye Toplumsal Formasyonunun müşterek hafızasının, ortak mutasavveresinin ve derin muhayyelesinin immortal ifadeleri haline gelen birkaç dizesiyle hatırlayalım istedim:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder