tam 4 yıl önce, o trajedik ölümünün üzerinden, çok değil, saatler geçtiğinde yazmıştım aşağıdaki satırları. talihsiz sanatçının ölüm yıl dönümünde, söz konusu yazımı yeniden paylaşmanın anlamlı olacağını düşüyorum.
işte o mezkûr amy winehouse yazım:
amy'ye dair 1-2 lâkırdı etmezsem birşeyleri eksik bıraktığım, zaruri bir beşeri bir vazifemi savsakladığım, ya da vicdani bir yükü omuzlamayı rededdiğim hissine kapılacağımdan yazdım okuduğunuz satırları.
bugün ajanslara düşen taze bir haber üzerinden giriyorum mevzuya.
amy winwhouse'un plâk şirketi: 'yarım kalan albümü yayınlayacağız. rekor satış bekliyoruz.' açıklaması yapmış. hayvansınız diyeceğim, bu durumda da korkarım hayvanlara haksızlık yapmış olacağım.
size ne desem bilemedim ey ölü seviciler, ey ceset düzücüler ve ey necrophiloğlunecrophiller!!!
belki lâkırdıyı şöyle bağlamam doğru olacak: öyle görülüyor ki, amy winehouse'un şirketi önümüzdeki süreçte onun cesedini çok ama çok sömürecek, çok ekmek yiyecek ondan!
eh, artık içimde giderek büyüyen şu kallavî öfkemi kusma zamanımdır ey kârîm!
nebbaşsın be kapitalizm, nebbaştan da betersin hatta! tühhhh Allah belânı versin!
hamiş:amy vak'ası çok su kaldırır, çok tartışmayı, muhabbeti kaldırır bana kalırsa. bu yüzden de kendisine dair yazılabilecek birçok yazıyı hak etmektedir. benimkisi bu ibretâmîz mevzuya girizgâh babında okunabilir belki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder