Leman dergisi yukarıdaki kapakla çıkınca 'yok artık, o kadar da değil! Engin Ardıç bile böylesi bir tasviri hak etmiyor' diye tepki göstermiştim.
Sabah gazetesinde bugün yayınlanan 'yazısı'nı* okuyunca, 'Engin
Ardıç bu kapağı ziyadesiyle hak etmiş. Hatta bu kapak, 'ona kapak olsun!' diyemeceğim derecede hafif kalmış yapıp ettiklerinin yanında' diye geçirmedim içimden desem, doğrusu bu da riyakârlık olur.
Olmasını asla temenni etmememe karşın; farazi bir soru sormak ve bu suretle de sorgulamak durumundayım bu vaziyeti. Evet, Ardıç, şayet son yıllarda yazdıklarını iktidar mensupları için ya da iktidarı destekleyenler için yazsaydı hali nice olurdu acaba? Hem bu sorunun ve hem de Ardıç'ın yediği herzelerin hesabının sorulup sorulmayacağının iktidarı destekleyen sağduyulu aydınlar ve kanaat önderleri katındaki cevabının ne olduğunu doğrusu çok merak ediyorum.
Türkiye'yi yöneten iktidar bloğunun vicdanı, insafı, izanı, haddi ve hududu olan mensupları, entellektüelleri, münevverleri, aydınları, köşe yazarları, akademisyenleri, yazarları, çizerleri ve araştırmacıları Engin Ardıç'ın yıllardan beri işlediği bu nefret suçlarına, bu ötekileştirmelere, bu aşağılamalara, bu sistematik küfürname jurnalizmine acaba daha ne kadar sessiz kalacaklar, doğrusu bunu da merak etmekteyim.
Bu nefret suçu karşısında, bu hakaret karşısında, bu ötekileştirme ve itibarsızlaştırma operasyonu karşısında hiç kuşku yok ki Şafak Pavey bir şey kaybetmiş değildir.
Lâkin, hem Sabah Gazetesinin sahibine, hem mezkûr mevkutenin genel yayın yönetmenine ve hem de bahse konu yayın organında yazan ve çizen vicdanlı aydınlara, bu durumdan çıkarılacak bir vazife vardır diye de düşünmekteyim doğrusu.
* http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/ardic/2012/02/15/yumurtasiz-eylemin-tadi-yok
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder